Marcin Najman napisał książkę! Premiera w połowie roku! [+FRAGMENT]

Tak, to prawda! Marcin Najman napisał książkę! Sportowiec, celebryta, obrońca Jasnej Góry i poszukiwacz Krzysztofa Stanowskiego zapowiedział w mediach społecznościowych, że w połowie 2021 roku jego dzieło będzie można kupić!

Marcin Najman napisał książkę!

W mediach społecznościowych Najman zamieścił wpis, w którym opublikował fragment swojej autobiografii dotyczący dzieciństwa.

Czy zachęcił nim swoich potencjalnych czytelników?

“Moi Drodzy 2021 rok będzie dla mnie szczególny. Już napewno zakończę swoją sportową karierę, a w dniu wczorajszym skończyłem pisać swoją biografie. Wydamy ją w połowie roku, w tej chwili rozpoczynamy rozmowy z wydawcami. Z okazji Nowego Roku postanowiłem opublikować Wam rozdział pierwszy. Do siego Roku !!!” – napisał “El Testosteron”.

Poniżej fragment tego rozdziału:

Rozdział 1 „Dzieciństwo”

Częstochowa nierozerwalnie kojarzy się z Jasną Górą. Moje losy , na przestrzeni lat , również krzyżowały się z najsłynniejszym polskim Sanktuarium . Az cud , ze nie zostałem świętym …Przyszedłem na świat 13 marca 1979 roku w nieistniejącym już szpitalu przy ulicy Kordeckiego , sąsiadującym właśnie z Klasztorem Jasnogórskim.Był to czas w którym Polska borykała się z kryzysem, po trochę lepszych czasach gierkowskich . Na ulicach było szaro, zimno i ponuro .Choć dla moich rodziców z pewnością zaczął się ciekawy czas , wtedy jeszcze nie wiedzieli , ze urodził im się syn , który ostatnią rzeczą jaką potrafiłby sobie wyobrazić, to szara rzeczywistość .Pierwsze dwa lata mojego życia mieszkaliśmy z rodzicami i starszą siostrą w samym centrum Częstochowy ,obok III Alei Najświętszej Maryi Panny.O dziwo to właśnie z tego okresu pochodzą moje pierwsze wspomnienia .Pamietam wielką figurę żołnierza Armii Czerwonej na środku Placu Biegańskiego,którą oglądałem z wózka spacerowego . Pamietam ciepłą butelkę kaszki , którą mama dostarczyła mi do łóżeczka ze szczebelkami oraz jak odwiedziła moich rodziców jakiś dalsza rodzina , a ja w tym czasie bawiłem się samochodzikiem na przedpokoju.Generalnie wszystkie samochodziki były przeze mnie rozbierane na części z prędkością zbliżoną do prędkości światła . Zawsze najbardziej mnie interesowało co się znajduje w ich środku . Konsekwentnie zaspakajałem swoją ciekawość co powodowało , ze nie potrafiłem jak moja starsza siostra mieć na szafkach poukładanych zabawek i pluszaków . Nie da się przecież dla ozdoby układać złomu i zgliszcz pozostałych po wszystkich rozerwanych misiach i innych zabawkach .